In het project is oorspronkelijk en nieuw in schaal en materiaal verweven tot een organisch geheel; tegelijkertijd is de historie afleesbaar. Het flexibel indeelbare gebouw speelt in zijn huidige opzet in op de kwaliteit van de locatie. In de techniek zijn specifieke duurzame oplossingen gekozen, waarbij minimalisering van de bouwkundige middelen een belangrijke rol heeft gespeeld.

De ruimten zijn gegroepeerd rond een patio-achtige tussenzone, die is verkregen door een insnijding te maken in het bestaande volume. Deze ingreep maakt dat er zelfstandige volumes konden ontstaan en het oorspronkelijke huis qua schaal en herkenbare vorm intact bleef. Tegelijkertijd zijn deze ruimten door de inwendige transparantie ruimtelijk sterk aan elkaar gerelateerd. De glastoepassing die daarvoor nodig was, is mogelijk gemaakt door uitgebreid onderzoek naar mogelijkheden binnen de brandregelgeving. De patiozone wordt doorsneden door loopbruggen die oud en nieuw aan elkaar koppelen. Het pand kent veel verschillen in sfeer en gebruiks- en indelingsmogelijkheden. Materialen zijn zo 'sec' en natuurlijk mogelijk toegepast, minder duurzame en onderhoudsgevoelige afwerkingen en installaties zijn zoveel mogelijk vermeden: cementeren (in plaats van schilderen) van de bestaande gevels; onbehandeld FSC hout op gevels en dak; kozijnloze glasplaatsing - de stalen draagstructuur wordt tegelijkertijd gebruikt voor de bevestiging (borging) van de beglazing; schoonbetonnen dekvloeren, voorzien van vloerverwarming en -koeling; warmteterugwinning.